MiH3 recensie door Aruna Jagesar
Gisteren in theater Zuidplein: ‘MUSIC IN HARMONY 3’ (Orquesta Brasza en Swareed)
Een luisterconcert voor de echte muziekliefhebber. Zeer professioneel georganiseerd en een programma om van te dromen. Er is gekozen voor verdieping van de muziek, een andere interpretatie van de liederen, meer klassiek en uitgewerkt naar de zowel technische als emotionele kant van de muziek. In vergelijking met vorig jaar waren er nog best veel populaire nummers, maar de liederen zijn anders gebracht. De artiesten hebben meer van hun eigen kwaliteiten getoond door ons te laten luisteren naar een andere versie van het lied dan de gebruikelijke. Ze hebben natuurlijk nu meer ervaring en kunnen zich veroorloven om ons te leren op een andere manier te luisteren naar muziek en er meer in te vinden en voelen dan we tot nu toe deden. Het is niet alleen een lied zingen voor ons, maar we worden meegevoerd in de reis van de artiest.
Presentator Sudhier , zorgzaam als hij is, polst regelmatig of wij het nog naar onze zin hebben. Hij heeft de leiding, heeft het prima en ontspannen onder controle en weet ons en passant ook te entertainen met grappige oneliners. Dat is een kwalitatieve vaardigheid. Hij wist als geen ander dat het vrouwelijk publiek toch net wat enthousiaster was, een kenner!
De rustige elegante tonen van Krieshna op de piano bieden uitzicht op het verloop van de avond, maar we hoeven helemaal niet te wennen, dit is bekend terrein voor ons.
De harmonie komt van de muzikanten zelf, van hun perfecte samenspel, waardering en respect voor elkaar, precies op elkaar afgestemd zijn ( zoals tabla en zang) , de ritmische tonen ontmoeten elkaar, ondersteunen de zanger(es) en brengen samen een prachtige melodie voort, dat is nou music in harmony! Dit zijn muzikanten die dankbaar zijn dat ze deze gave voor muziek mochten ontvangen en uitdragen.
Sangeeta zong ‘main tenu samjhawan ki, naa tere bin lagda ji’, het publiek genoot zichtbaar. Dit lied heeft zoveel betekenis , sowieso voor een vrouw en dat gevoel, die passie, wist Sangeeta moeiteloos over te brengen, we begrepen het, deelden het.
En Deepak zong ‘kaise kate ki zindagi’, deed me denken aan vroeger, toen Shahid het zong (of verraad ik nu mijn leeftijd smile-emoticon ).( Ik vond het heel attent dat je ons later ook gedag kwam zeggen)
Nieuwkomers krijgen hier een platform om hun talenten te ontwikkelen en dat deden ze ook. Shivani kreeg naarmate het lied vorderde meer lol erin, dat hoorden we terug in de melodie. Het valt ook niet mee om zo op het podium te staan en een topprestatie neer te zetten maar ze deed het toch (met een glimlach) en dat is prijzenswaardig. Het zal sowieso niet meevallen als je een lied zingt en je guri-ji zit in de zaal. Maar dat is dan tevens de kwaliteit van de guru-ji als de leerling een prachtig eindresultaat laat horen van al die lessen.
En als Ravinder zingt, sluit dan je ogen maar, het summum van aangename toonstrelingen voor de ziel en het hart. Wat kan ik toch enorm genieten van de timbres in zijn stem. “Chalo ek baar phir se ajnabi banjaye , zo romantisch en gepassioneerd, of Bahosh-o- Hawaas, het zijn slepende liedjes, meegesleept worden in de sensuele en liefdevolle betekenis van het lied, zoals de schrijver dat bedoeld heeft, heerlijk!
Maar dan komt ‘Ek Pyar ka Nagma’ en al gauw stromen de tranen over mijn wangen. Het zit ook in de sfeer en energie van de zaal, in de muzikanten zelf, er is iets emotioneels wat ik pas begrijp als ik de ‘Ode aan de ‘Sisters’ hoor of het liedje van Ravinder voor zijn pasgeborene (zijn poppetje) . Ik ben dankbaar dat de muzikanten zo iets persoonlijks hebben willen delen met het publiek. Door muziek kun je lief en leed delen met elkaar maar je kunt ook laten zien wat het Leven nou eigenlijk inhoudt. Het Leven is niets anders dan een lach en een traan, maar zolang je dat deelt met elkaar, is er Hoop, is er Liefde, is er Leven.
Sunil speelt een mooi stuk op zijn geliefde sax en vertelt ons wat hem inspireert (in 3 muzikale stukken) , waaronder een levenslied van Hazes (zij gelooft in mij). Muziek heeft hem veel gebracht in het Leven. Het is zijn leven.
Ik vreesde dat men Kishore Kumar zou vergeten, een show is niet compleet zonder hem, maar gelukkig had Ravinder ook hier aan gedacht en bracht een heerlijke medley, waaronder de favoriet ‘mere sapno ki rani kab ayegi tu’. Begrijpt iemand nou waarom wij vrouwen dit lied zo ontzettend leuk vinden, het is zo heerlijk uitnodigend speels en je wordt gewoon verliefd als je het hoort.
Dit was weer een optreden waarvoor ik wederom bereid was een jaar te wachten. En vanaf nu start de teller opnieuw.. Tot volgend jaar, heel erg bedankt allemaal voor alweer een onvergetelijke avond. Tot gauw, liefs, Aruna Jagesar
Een luisterconcert voor de echte muziekliefhebber. Zeer professioneel georganiseerd en een programma om van te dromen. Er is gekozen voor verdieping van de muziek, een andere interpretatie van de liederen, meer klassiek en uitgewerkt naar de zowel technische als emotionele kant van de muziek. In vergelijking met vorig jaar waren er nog best veel populaire nummers, maar de liederen zijn anders gebracht. De artiesten hebben meer van hun eigen kwaliteiten getoond door ons te laten luisteren naar een andere versie van het lied dan de gebruikelijke. Ze hebben natuurlijk nu meer ervaring en kunnen zich veroorloven om ons te leren op een andere manier te luisteren naar muziek en er meer in te vinden en voelen dan we tot nu toe deden. Het is niet alleen een lied zingen voor ons, maar we worden meegevoerd in de reis van de artiest.
Presentator Sudhier , zorgzaam als hij is, polst regelmatig of wij het nog naar onze zin hebben. Hij heeft de leiding, heeft het prima en ontspannen onder controle en weet ons en passant ook te entertainen met grappige oneliners. Dat is een kwalitatieve vaardigheid. Hij wist als geen ander dat het vrouwelijk publiek toch net wat enthousiaster was, een kenner!
De rustige elegante tonen van Krieshna op de piano bieden uitzicht op het verloop van de avond, maar we hoeven helemaal niet te wennen, dit is bekend terrein voor ons.
De harmonie komt van de muzikanten zelf, van hun perfecte samenspel, waardering en respect voor elkaar, precies op elkaar afgestemd zijn ( zoals tabla en zang) , de ritmische tonen ontmoeten elkaar, ondersteunen de zanger(es) en brengen samen een prachtige melodie voort, dat is nou music in harmony! Dit zijn muzikanten die dankbaar zijn dat ze deze gave voor muziek mochten ontvangen en uitdragen.
Sangeeta zong ‘main tenu samjhawan ki, naa tere bin lagda ji’, het publiek genoot zichtbaar. Dit lied heeft zoveel betekenis , sowieso voor een vrouw en dat gevoel, die passie, wist Sangeeta moeiteloos over te brengen, we begrepen het, deelden het.
En Deepak zong ‘kaise kate ki zindagi’, deed me denken aan vroeger, toen Shahid het zong (of verraad ik nu mijn leeftijd smile-emoticon ).( Ik vond het heel attent dat je ons later ook gedag kwam zeggen)
Nieuwkomers krijgen hier een platform om hun talenten te ontwikkelen en dat deden ze ook. Shivani kreeg naarmate het lied vorderde meer lol erin, dat hoorden we terug in de melodie. Het valt ook niet mee om zo op het podium te staan en een topprestatie neer te zetten maar ze deed het toch (met een glimlach) en dat is prijzenswaardig. Het zal sowieso niet meevallen als je een lied zingt en je guri-ji zit in de zaal. Maar dat is dan tevens de kwaliteit van de guru-ji als de leerling een prachtig eindresultaat laat horen van al die lessen.
En als Ravinder zingt, sluit dan je ogen maar, het summum van aangename toonstrelingen voor de ziel en het hart. Wat kan ik toch enorm genieten van de timbres in zijn stem. “Chalo ek baar phir se ajnabi banjaye , zo romantisch en gepassioneerd, of Bahosh-o- Hawaas, het zijn slepende liedjes, meegesleept worden in de sensuele en liefdevolle betekenis van het lied, zoals de schrijver dat bedoeld heeft, heerlijk!
Maar dan komt ‘Ek Pyar ka Nagma’ en al gauw stromen de tranen over mijn wangen. Het zit ook in de sfeer en energie van de zaal, in de muzikanten zelf, er is iets emotioneels wat ik pas begrijp als ik de ‘Ode aan de ‘Sisters’ hoor of het liedje van Ravinder voor zijn pasgeborene (zijn poppetje) . Ik ben dankbaar dat de muzikanten zo iets persoonlijks hebben willen delen met het publiek. Door muziek kun je lief en leed delen met elkaar maar je kunt ook laten zien wat het Leven nou eigenlijk inhoudt. Het Leven is niets anders dan een lach en een traan, maar zolang je dat deelt met elkaar, is er Hoop, is er Liefde, is er Leven.
Sunil speelt een mooi stuk op zijn geliefde sax en vertelt ons wat hem inspireert (in 3 muzikale stukken) , waaronder een levenslied van Hazes (zij gelooft in mij). Muziek heeft hem veel gebracht in het Leven. Het is zijn leven.
Ik vreesde dat men Kishore Kumar zou vergeten, een show is niet compleet zonder hem, maar gelukkig had Ravinder ook hier aan gedacht en bracht een heerlijke medley, waaronder de favoriet ‘mere sapno ki rani kab ayegi tu’. Begrijpt iemand nou waarom wij vrouwen dit lied zo ontzettend leuk vinden, het is zo heerlijk uitnodigend speels en je wordt gewoon verliefd als je het hoort.
Dit was weer een optreden waarvoor ik wederom bereid was een jaar te wachten. En vanaf nu start de teller opnieuw.. Tot volgend jaar, heel erg bedankt allemaal voor alweer een onvergetelijke avond. Tot gauw, liefs, Aruna Jagesar
There are no comments